Jakie pnącze wybrać do ogrodu? Poznaj najlepsze gatunki i ich wymagania

Chcesz zagospodarować wolny teren przy ścianie budynku lub ogrodzeniu? A może szukasz pomysłu na zaaranżowanie romantycznego kącika przy altanie? Sięgnij po pnącza ogrodowe. Rośliny te mają mnóstwo subtelnego uroku i mogą ubarwić otoczenie wspaniałymi kwiatami lub ozdobnymi liśćmi. Sprawdź, które pnącza cieszą się największą popularnością i jakie warunki musisz im zapewnić.

Bluszcz pospolity to idealne pnącze do ogrodu w cieniu

Jeśli szukasz uniwersalnego i łatwego w uprawie pnącza do ogrodu, świetnym wyborem może okazać się bluszcz pospolity (Hedera helix). Roślina ta wyróżnia się ozdobnymi, skórzastymi liśćmi o ciemnozielonej barwie z białym unerwieniem. 

To doskonała opcja do zacienionych zakątków ogrodu. Roślina nie ma wygórowanych wymagań. Radzi sobie nawet na słabszym podłożu, o ile zapewnisz jej regularne podlewanie. Możesz wykorzystać ją do zakrycia północnych ścian budynków, ogrodzeń czy pni starych drzew.

Bluszcz świetnie sprawdza się także wtedy, gdy chcesz zasłonić nieestetyczną ścianę, stary mur czy zniszczone ogrodzenie. W krótkim czasie stworzy zieloną osłonę i nada przestrzeni przytulny charakter. Jeśli szukasz więcej inspiracji, jak zakryć mniej reprezentacyjne miejsca w ogrodzie, sprawdź ten poradnik.

Powojniki. Wyjątkowe kwitnące pnącza do ogrodu

Powojniki (Clematis) to jedne z najpiękniejszych pnączy ogrodowych. Kwitną długo i obficie, a ich kwiaty przybierają różne barwy – od bieli i różu po ciemny fiolet. Najlepiej sprawdzą się posadzone przy altanach, pergolach lub kratkach.

Zadbaj o to, by miały dostęp do słońca lub półcienia i rosły w żyznej, przepuszczalnej glebie. Pamiętaj też o regularnym podlewaniu i nawożeniu. Powojniki wielkokwiatowe wymagają corocznego cięcia – najlepiej na wysokości 30–50 cm. 

Wiciokrzewy, czyli nietypowe, kwitnące pnącza do ogrodu

Wiciokrzewy (Lonicera) zachwycają nietypowym kształtem kwiatów (rurkowatym lub trąbkowatym) oraz intensywnym zapachem. Jako rośliny miododajne przyciągają motyle i inne owady zapylające. Dorastają nawet do 10 m, tworząc efektowne ściany zieleni.

Najlepiej czują się w półcieniu, w miejscach osłoniętych od wiatru. Gleba powinna być żyzna, przepuszczalna i lekko wilgotna. Posadź je w pobliżu altany lub ogrodzenia – będą nie tylko ozdobą, ale i naturalnym aromatyzerem powietrza.

Glicynia (Wisteria) kwiecista. Efektowna, ale o sporych wymaganiach

Glicynia kwiecista (Wisteria floribunda) to jedna z najbardziej widowiskowych roślin pnących, obok której trudno przejść obojętnie. Zachwyca długimi, zwisającymi kwiatostanami (nawet do 35 cm) w odcieniach bieli, różu lub fioletu.

Co ciekawe, glicynie to wieloletnie pnącza do ogrodu, które mogą żyć nawet 100 lat. Preferują stanowiska słoneczne, osłonięte od wiatru, o przepuszczalnym, piaszczystym i lekko wilgotnym podłożu.

Należy jednak podkreślić, że wisteria jest rośliną dosyć wymagającą. By obficie kwitła, musi być regularnie podlewana, nawożona, osłaniana na zimę i przycinana. 

Winorośle. Szybko rosnące pnącza do ogrodu

Winorośle japońskie (Vitis coignetiae) to kolejne ciekawe pnącza do ogrodu. Swoje walory ozdobne zawdzięczają przede wszystkim dużym (do 50 cm) liściom, o sercowatym kształcie. Liście te jesienią przebarwiają się na czerwono i pomarańczowo. Dodatkową dekoracją tej rośliny są czarne, kuliste owoce, które pojawiają się na przełomie września i października. 

Winorośli japońskiej powinieneś zapewnić słoneczne stanowisko i przeciętną glebę o obojętnym odczynie. Pamiętaj, żeby regularnie ją podlewać, szczególnie w czasie upałów. To pnącze rośnie naprawdę szybko, w ciągu roku może przyrosnąć nawet o 4 metry! Właśnie dlatego tak ważne jest jej systematyczne przycinanie. 

Jeśli chcesz ułatwić sobie pracę, to sięgnij po urządzenia ręczne i akcesoria (np. sekator ręczny czy dwuręczny), a także sekatory akumulatorowe (np. model SC100e). Dzięki nim wygodnie i precyzyjnie przytniesz każde pnącze, dbając o jego prawidłowy rozwój.

Bibliografia:

1. Kawollek W., Wielka księga ogrodnika i działkowca, Publicat 2008, s. 240-251.